Илк бор мактабга борганим ҳали-ҳали ёдимда. Ўқувчи болалар жуда кўп эди. Барчалари ота-оналари билан келишган. Бир чеккадаги партада эса бизнинг устозимиз Малоҳат Йўлдошева ўтирарди. Таништирув тугагач, ота-оналар чиқиб кетишди. Ҳали мактабга келмасимиздан бурун агарда дарсларни яхши ўзлаштирмасанг, уйга берилган вазифаларни тўлиқ бажармасанг устозинг қулоғингдан чўзади, койийди, деган сўзлар, турли гап-сўзлар қулоғимга чалинган эди. Шу боис устоздан бироз ҳайиқиб турардим. Синфхонада фақат ўқувчилар қолишди. Дарс бошланди. Устоз ҳар биримиз билан алоҳида танишди. Навбат менга келди. Мен дугонам Маржона билан бир партада ўтирардим. Устоз мендан исм-фамилиямни сўради.
-Менинг исмим Нигина, - деб жавоб бердим.
-Нигина, исминг жуда чиройли экан, мендан қўрқма, қизим, - деди устоз менинг фикримни уққандек, мулойимлик билан.
Мен билан бирга мактабга ойим ҳам келган эди. Дарс тугаб, ойим билан бирга уйга қайтдик. Йўлда ойим:
- Қизим, устозинг ёқдими, - деб сўради.
- Жуда-жуда ёқди, устозим меҳрибон ва ширинсўз экан. Фильмлардагидек чиройли ёз, ёд ол, деб, қўпол муомала қилмас эканлар, - дедим.
Ойим менга кулиб қараб:
- Яхши ўқигин қизим, устозингнинг ўгитларига амал қилгин, берган сабоқларини қунт билан тингла, - деб уқтирди.
Орадан уч йил ўтиб, учинчи синфда ўқиб юрган кезларим устозимиз математика фанидан туман бўйича билимлар беллашуви бўлишини таъкидлади. Барча синфдошларим хурсанд. Бироқ устозимиз айнан қайси ўқувчини беллашувга олиб бориши бизга номаълум эди. Устозимиз беллашувга мени танлади.
Билимлар беллашуви бошланди. Устоз мени биринчи партага ўтқазди. Биринчи шарт йигирмата тест ечиш экан. Бу шартда ўн тўққиз балл тўпладим. Иккинчи шарт бешта мисол ва масалаларни ечиш экан. Мен қирқ уч балл тўплаб, иккинчи ўринни эгалладим.
Уйга келгач дадам нечанчи ўринни олганимни сўради. Мен иккинчи ўринни олганим айтдим. Дадам:
- Нега биринчи ўрин эмас?, - деб сўради.
- Келгуси йил албатта, биринчи ўринни эгаллайман, - деб дадамга ваъда бердим.
Нигина ИСОҚОВА,
3-умумтаълим мактабининг 4-”д”-синф ўқувчиси.
